آوازها: مجتبی پناهی

رویکرد تجربی به موزیک رویکردی معاصر است و نمودهای آن روز به روز در حال گسترش هستند و آن را به گونه ای، به صورت دیالکتیک، بازتعریف می کنند. همینطور ریشه های آن نیز در تاریخ و فرهنگ غرب قابل مشاهده است. این فرم از هنر به خاطر ساختار در حال گسترشش، می تواند به صورت ایجابی با دیگر امکانات و رویکردها رو به رو شده و در آنها نمود یابد. همانطور که اکنون شاهد این امر در فضاهای امبینت، نویز و موزیک تجربی انتزاعی هستیم.
مقوله ی انتزاع، همینطور در شرق، در موسیقی سنتی مشاهده می شود. بنابراین ما با دو شکل متفاوت از انتزاع در موزیک، با دو ریشه ی فرهنگی و تاریخی متفاوت، روبه رو هستیم. انتزاع در نوع مترقی و پیشروی خود، محدود به مناطق جغرافیایی نخواهد ماند و به ما اجازه ی حرکت رو به جلو و خلق تجربی اثر هنری را می دهد. این رویکرد به ما اجازه می دهد عناصر موزیکال، همچون ریتم، پیچ، رنگ و غیره را در اختیار داشته باشیم تا اثری فراتر از معنا و میل شخصی تولید کنیم.
بنابراین "لزوماً" اثر هنری می تواند کارکرد تأویلی نداشته باشد. ما می توانیم با یک فرم هنری خارج از حوزه ی فهم برخورد کنیم، تا شاید اثر هنری بتواند "مؤثر" واقع افتد. در اینجا مخاطب نباید اثر هنری را رمزگشایی کند تا به معنای آن دست یابد، بلکه تجربه ی برخورد با اثر هنری است که از اهمیت برخوردار است.
با توجه به تجربی بودن این فرم می توان شاهد این امر بود که استفاده از عناصر موزیکال گاهاً از حوزه ی کارکرد معمولشان خارج شده و بدل به عنصری برای دیگر فرم های هنری می شوند.
همنیطور باید ذکر شود که استتیکز (زیبایی شناسی) در اینجا نه به معنای خرسندی بدون غرض، بلکه به معنای دریافت حسی و تلاشی بر استفاده از پتانسیل رادیکال نهفته در آن است. گاهاً این رادیکالیته به گسترش تعریف یک مدیوم و ترکیب آن با دیگر مدیوم ها و بوجود آمدن یک فرم هنری جدید ختم می شود. مانند فضایی که میان موزیک و ساوند آرت وجود دارد و فضایی بسیار پویاست. یکی از مسایل مهم در اینجا شیوه ی خلق آثار است. در اینجا تلاش بر پرهیز از خوانده شدن به صورت یک عمل منفعلانه و یک واکنش پست مدرن است. در کل جدا از رویکردی که در تولید اثر لحاظ شده، یکی از اهداف، تمرکز بر چگونه خوانده شدن اثر است.
آلبوم "نقطه ی صفر" شامل هفت تِرَک است که با استفاده از سازهای آکوستیک و الکترونیک، شیوه ی ضبط تجربی و همینطور استفاده از متریال های صوتی و فرم دادن به آنها در راستای ساخت اثر، بازه ی گسترده ای از فرم های موزیکال را در بر می گیرند. قابل ذکر است که اینجا اختلاط شرق و غرب مد نظر نیست. موضوع شروعیست با داشته ها و موقعیتی که در آن هستیم، و در ادامه پیشرفت، در طی روندی تجربی و انتزاعیست.
متریال صوتی شرقی در اینجا آواز سنتی ایرانی است و اجرای آن را "مجتبی پناهی" بر عهده دارد.
تنوع متریال های غربی بسیار زیاد است و فرم های گوناگونی را شامل می شود. عناصری از موزیک معاصر و تجربی کلاسیک و جز و همینطور الکترونیک.
در انتها باید خاطرنشان کنم که اشکال تشدید شده ای در انواع دامنه های فرکانسی در این آثار مورد استفاده قرار گرفته اند و می توانند قوه ی تشخیص مخاطب را که از طریق شنیدن صورت می گیرد، تحت تأثیر قرار دهند. همانطور که می دانیم فرکانس های تشدید شده تعادل را در بدن انسان، علاوه بر جنبه ی روانی، از جنبه ی فیزیکی هم تحت الشعاع قرار می دهند. پس برای تأثیر مطلوب از سیستم پخش قوی استفاده کنید (ترجیحاً با ساب ووفر!).

سپهر حقیقی


Vocals: Mojtaba Panahi

The experimental approach in contemporary music, with its various manifestations, is still expanding. Due to its expanding structure, this form of art can positively face various possibilities and approaches and be embodied in innovative forms; as can be observed in the abstract experimental music.
The category of abstraction can be seen in various forms in the East and the West. Abstraction, in its progressive form, will not be limited to geographical areas, allowing us to move forward and create innovative artworks. This approach allows us to use musical elements, such as rhythm, pitch, color, etc., to produce an effect beyond meaning.
In other words, the work of art "necessarily" does not have an interpretative function. We can deal with an art form outside the realm of understanding so that the work of art can become "effective". Here, the audience should not decipher the work of art to comprehend its meaning, but the experience of the sensation of the work of art is important.
Due to the experimental nature of this form, it can be seen that the use of musical elements sometimes goes beyond their usual scope and becomes an element for other art forms, here, sound art.
Sometimes this radicalism can be sensed better via forms than words, and may end up in expanding the definition of an art form, combining it with other forms, and creating a new art form. This matter is happening here, in the space between music and sound art, which is a very dynamic one.
The album "Zero Point" contains seven songs that cover a wide range of musical forms by using acoustic and electronic instruments, experimental recording methods, as well as the use of audio materials and shaping them in line with the creation of the work. It should be mentioned that here the mixing of Eastern and Western music is not the goal. The work starts with what we have and the situation we are in, and continues to progress in an experimental and abstract process.
Eastern audio materials here are traditional Iranian singing materials and they are performed by Mojtabi Panahi.
The variety of Western material is significant and includes various forms, including elements of contemporary and experimental music, classical and jazz, as well as electronic music.
In the end, I must mention that intensified amplitudes in frequency ranges and sound waves are used in these works, which can affect the audience's perception through listening. As we know, intensified frequencies overshadow the balance in the human body, in addition to the psychological aspect, from the physical aspect as well. So, for the best effect, use a decent playback system.

Sepehr Haghighi